Czy uważasz, że jesteś wolna/wolny ?

Czy posiadanie prawa do wolności ma sens, jeśli nie mamy odwagi, by go realizować?

Jeśli nasze życie toczy się w ustalonych ramach, z których  nie możemy  albo nie chcemy się wydostać, to czy nie jesteśmy tylko więźniami w kolorowych ścianach?

Wolność nie polega tylko na braku szeroko pojętych ograniczeń, ale na świadomym korzystaniu z niej do kształtowania własnego życia.

A to już wymaga odwagi. Ludzie często uciekają od wolności, bo jest trudna, bo wymaga odpowiedzialności za decyzje. Dlatego oddają swoją niezależność „autorytetom”, ideologiom, innym ludziom. A oni nierzadko odnoszą z tego korzyści dla siebie.

Nauka korzystania z wolności zaczyna się już od najmłodszych lat.

Mądrzy rodzice pozwalają dziecku trenować podejmowanie decyzji, stopniowo oddając coraz szersze pole do decyzyjności i sprawczości. To pozwala mu w bezpiecznej przestrzeni stopniowo oswajać się z konsekwencjami swoich decyzji.

W ten sposób przygotowuje się  je do życia w świecie.

Tak, wiem… nie jest to łatwe czasami dla nas rodziców.

Jednak warto się z tym zmierzyć, bo w istocie inwestujemy w dorosłego człowieka: samodzielnego, pewnego siebie i odpornego na presję otoczenia.

Młodzi ludzie mają szansę świadomie zaprzyjaźnić się ze swoją wolnością – tą prawdziwą, nie tą iluzoryczną.

Mają możliwość poczuć, iż korzystanie z niej daje możliwość przeżycia życia w pełni, przy własnych wyborach i bez zależności.

Wiedząc jednocześnie, że bez odpowiedzialności może prowadzić do chaosu.

Ilu z nas żyje w iluzji „bycia wolnym”?

Ku refleksji

Aneta