Akademia Młodego Człowieka

I MODUŁ

Wzmacniamy poczucie własnej wartości

Myślę, że w dzisiejszych czasach wiele naszych dzieci chciałoby być sobą, ale nie potrafi. Często próbują upodabniać się do osoby, która stoi przed nimi.

Żyjemy w czasach, kiedy wszystko jest na wyciągnięcie ręki. Są normy, wzorce, powinności, schematy, które często zwalniają nas z myślenia – czasami dla własnego komfortu ale także przed lękiem – co powiedzą inni, przecież tak nie wypada, trzeba spełnić kulturowe wzorce.

Uzależniamy nasze poczucie wartości od zewnętrznych źródeł satysfakcji a z tym wiąże się odczuwanie stałego braku.

Wysokie poczucie własnej wartości jest niezależne od czynników zewnętrznych. Akceptacja samych siebie takimi, jakimi jesteśmy, także przez rodziców, będzie sprawiać, iż nastolatkowie będą szukać własnej tożsamości w zaufaniu do tego co czują, z poszanowaniem granic innych.

Będą stawiać granicę, by chronić swoją przestrzeń. To też sprawi, że nie będą miały ochoty eksperymentować z powszechnymi, niekorzystnymi używkami dla zdrowia fizycznego i psychicznego.

Praca nad uświadomieniem różnicy – jaki powinienem (powinnam) być w dzisiejszych czasach a jaki (jaka) tak naprawdę jestem, szukanie mocnych i słabych stron, akceptacja siebie, odpowiedzialność za siebie, co się dzieje jak zdradzamy „własne” normy……. będzie tematem tego modułu.

II, III MODUŁ

Pracujemy z emocjami

Sposób przeżywania i radzenia sobie z emocjami wpływa na wewnętrzną stabilność oraz na zdrowie mentalne i fizyczne samopoczucie każdego z nas. To one pozwalają nam zharmonizować nasze relacje ze sobą i otoczeniem, mobilizują do działania, umożliwiają komunikację, budują zachowania prospołeczne.
Każda z nich niesie jakąś informację. Żeby żyć w równowadze musimy nauczyć się nazywać emocje, być ich świadomymi i mieć do nich szacunek a także stosownie je wyrażać w sposób wysublimowany i adekwatny do sytuacji, nie krzywdząc drugiej osoby.

Świadomie unikamy emocji trudnych, by nie zaburzyły naszej równowagi, by nie poczuć dyskomfortu. Budujemy mechanizmy ochronne. Jest to tylko jednak doraźne rozwiązanie. Z biegiem czasu nagromadzenie stłumionych emocji wychodzi w postaci nieokreślonych lęków, dziwnych reakcji, zachowań których nie będziemy rozumieć. W końcu przechodzi to w różnego rodzaju objawy psychosomatyczne.

Na zajęciach skupimy się na emocjach biologicznych, uczuciach. Będziemy uczyć się nazywać każdą z nich, porozmawiamy jaką informację niesie każda z nich, jak je wyrażać, jak radzić sobie w sytuacji nadmiernie wysokich odczuwanych emocji, jak je sublimować gdy są nadmiernie rozhamowane.
Jeśli ma się kontakt ze sobą, z tym co się czuje, to potrafimy reagować w zgodzie ze sobą. Nikt i nic nas nie zdestabilizuje .

IV MODUŁ

Budujemy w sobie uważność oraz wewnętrzny spokój

Dzisiejszy świat atakuje nas setkami bodźców w każdej sekundzie. Ulice pełne rozmawiających ze sobą bądź przez telefony ludzi, budynki pełne reklam, różnorodność witryn sklepowych,

Dźwięki komunikacji miejskiej, zalew powiadomień na telefonach – to wszystko i wiele więcej przyjmuje nasz mózg, zakłócając nasz spokój i harmonię.
Jakże trudno o utrzymanie uważności, która z jednej strony jest umiejętnością sfokusowania naszej uwagi na pojedyncze zagadnienie a z drugiej – umiejętności na byciu tu i teraz. W zależności od potrzeby, uczymy się przełączyć w odpowiedni tryb.
„Spokój” jako jedno z najważniejszych „dóbr” dzisiejszego świata. Jego niedostatek doświadczamy wszyscy.
Spokój wewnętrzny odblokowuje nas zarówno intelektualnie, mentalnie jak i pod kątem fizycznym. Jak wykazują badania, nasz umysł pracuje twórczo i najbardziej wydajnie, tylko wtedy kiedy jest spokojny.
W tym module młodzież otrzyma narzędzia w postaci technik oddechowych, technik relaksacyjnych, wizualizacji, technik dzięki którym będą mogli ćwiczyć uważność, radzenia sobie ze stresem.

V MODUŁ

Radzimy sobie z porażkami i popełnianymi błędami

Cytatem przewodnim będą słowa Johna Maxwella

"Czasem wygrywasz a czasem się uczysz
Przegrywamy tylko wtedy, gdy się niczego nie nauczyliśmy”

Paradoksalnie, dając sobie prawo do porażki i błędów, częściej będziemy wygrywać. Wynosząc cenne lekcje z niepowodzeń, dajemy każdej przeszkodzie możliwość i szansę, by dowiedzieć się czegoś nowego. To porażki uczą nas więcej niż zwycięstwa, o ile spojrzymy na nie z innej perspektywy. Ludzie sukcesu nie boją się próbować.
Porażki, błędy są nieuchronną częścią życia, bardzo często nas paraliżują. A to niestety sprawia, że młodzież w obliczu bezradności, beznadziei, depresji sięga po leki psychotropowe i innego typu używki, by poczuć się lepiej, by stłumić poczucie porażki.

Skupię się tutaj przede wszystkim na tym, by uświadomić młodzieży, że nie są porażką – popełnione błędy ich nie określają i nie definiują. Przeciwnie, mogą stać się dźwignią do tego, żeby zrobić coś lepiej i poznać nowe ścieżki.

VI MODUŁ

Uczymy się asertywnej komunikacji

Jak wyrażać siebie, swoje potrzeby, to co lubię, czego nie lubię, co czuję w sposób zrozumiały, bezpieczny i asertywny?
Jak reagować na zachowania i komunikację, która jest dla większości osób wyzwaniem? Na krytykę, manipulacje, agresję i inne trudne sytuacje interpersonalne?
Jak wyrażać siebie, by inni respektowali nasze granice?
Jak wyrażać własne myśli, emocje w jasny sposób, tak by druga osoba mogła je zrozumieć?
Jak rozwiązywać sytuacje konfliktowe?

Nie uczy się dzieci, młodzieży rozwiązywania sytuacji konfliktowych, co jest bazową umiejętnością w codziennych relacjach i interakcjach z innymi.
Jolanta Toporowicz mówi, iż:
„Konflikt stwarza szansę na zmianę paradygmatu z siły na moc”
pod warunkiem, że nie ma poniżania, pogardy, gdzie próbujemy zrozumieć perspektywę drugiej strony, ale nie musimy się z nią zgadzać. Idąc dalej, potrafimy w konflikcie określić również swój udział.

Jest to kolejny obszar, na którym chciałabym się skupić się w pracy z młodzieżą. W moim przekonaniu bardzo ważny.

VII MODUŁ

W poszukiwaniu swojego sensu życia

Kiedy tracimy sens życia, popadamy w egzystencjonalną frustrację. Jest to niezwykle istotny aspekt dojrzewania.
Czasami nastolatkowie mówią, że życie jest bez sensu, a w odpowiedzi rodzice mówią: „Powinieneś być zadowolony z życia, bo przecież niczego Ci nie brakuje”.
Może być taka sytuacja, że ludzie w swoim życiu mogą być w dobrostanie, ale nie odkrywają w nim sensu. Nastolatkowie właśnie poprzez negowanie, kwestionowanie, dyskutowanie, pytanie - szukają tego sensu życia ( o ile nie jest to w nich blokowane). Poszukują siebie, doświadczają świat, tym samym doświadczając siebie samego. Dla nich poszukiwanie nowości i kwestionowanie statusu quo jest ważne i naturalne.
Jednak trzeba zwrócić też uwagę na fakt, że obecnie nastolatkowie sięgają po coraz odważniejsze życiowe eksperymenty, m.in. seksem, narkotykami, alkoholem, zakupami, by móc doświadczyć procesu poszukiwania i odkrywania nowości.
Warsztatowo będziemy uczyć się, jak kreować swoją rzeczywistość i nadawać sens każdemu działaniu, które mogłoby zbliżyć nastolatków do realizacji marzeń. Dodatkowo będziemy rozważać, jak ważne jest znajdowanie sensu życia w prozie życia. Jak pisze Viktor Frankl w swoich książkach – samo życie w sobie nie może stać się bezsensowne.
Jest to na tyle dla mnie ważny moduł, ponieważ żyjemy w czasach, gdzie o depresji nastolatków słyszymy często. A jej powodem może być podobnie jak u dorosłych - braku sensu życia.

Zajęcia opierają się m.in. na technikach ruchowych, indywidualnej pracy nastolatka, merytorycznej części, zajęć praktyczno-warsztatowych, technik wykorzystywanych w treningu mentalnym z poszanowaniem wrażliwości, emocjonalności nastolatka.
Będzie też przestrzeń na gry rozwojowe, spotkania z ciekawymi ludźmi i dyskusje w atmosferze otwartości i i akceptacji drugiej osoby.
Zajęcia będą odbywać się na ul. Katedralnej 8 w Opolu - w soboty ( terminy wkrótce), w bloku trzygodzinnym z 15 minutową przerwą. Będą one dedykowane dla odpowiednich grup wiekowych 13-15 lat oraz 16-18 lat